Op. Dr. Oytun İdil - www.kozmetikcerrahi.com

KUZEY KUTUP NOKTASI EKSPEDİSYONU 24 Temmuz 2011

Sabahın köründe (03:00 gibi) kalktım ve lobiye indim. Sabahın körü dediğime bakmayın, Finlandiya'da yazın güneş tam anlamıyla batmıyor, sadece ufka doğru biraz alçalıyor ve hava gece bile halen aydınlık kalıyor. Forbidden'ın vokalisti sigara içmeye dışarı çıkmıştı (alttaki videoda kamera sağa döndüğünde uzakta oturarak sigara içen eleman. İki eleman (sanırım bunlar Epica'nın gitaristleriydiler) iki kızla kapı önünde bira içip şakalaşıyorlardı. Hatta, odalarına çıkarken bize "Vayy, iyi maceralar sizi gezginler, kutup ayılarını öpün bizim için.." falan diye takıldılar. Forbidden'ın vokalisti konserde giydiği T-shirt ü giymişti, üzerinde "Singer for rent" yazıyordu..

Otelden çıkışımız erkene alındığından bu gece Helsinki Dome'da konseri olan Alghazanth konserine de gidemedim :-(

Helsinki havaalanı acaip büyük bir havaalanı ama hiç yoğun çalışmıyor. İnen kalkan uçak o kadar az ki, bir çok koridor, kapı bomboş duruyor. Koskoca bir alan bomboş.. Büyük olduğunu şurdan biliyorum; Murmansk uçağına binmek için boydan boya bütün havaalanını yürüyerek geçmemiz gerekti.. Helsinki'den uçağa binerken 2 noktada pasaportlarımız kontrol edildi. İkinci noktada rus vizeleri kontrol edildi. Uçağa bindik Murmansk a ulaştık. Bundan sonrası tam kara mizah. Ruslar güvenlikti, kontroldü derken kafayı yemişler. Murmansk havaalanı ufacık bir yer. Hemen pasaport kontrolüne aldılar bizi.. Sonra otobüslere bindik ve geminin demirli olduğu limana vardık (Atom port). Meğer, bineceğimiz rus buzkıran gemisi (50 years of victory) devlete aitmiş (dolayısı ile askeri bir gemi oluyor) ve bu tur için kiralanıyormuş. Girdiğimiz liman da askeri alan sayılıyormuş. Rusların tüm nükleer reaktörlü gemileri bu limanda bulunuyormuş. Otobüsler limana varınca daha otobüslerden inmeden bir pasaport kontrolü daha yapıldı. İki askeri kıyafetli eleman otobüse gelip tek tek pasaportları konrol etti (sık sık asker olmadıklarını, devlet memuru olduklarını belirttiler). Bu iş en az 2 saat aldı. Sonra gemiye binmemize izin verildi. Gemiye biner binmez ne oldu dersiniz. Bir pasaport kontrolü daha (gemiye binmeden, henüz otobüslerde iken az önce bir kez daha pasaport kontrolü yapıldığını hatırlatayım). Yani utanmasalar 15 dakkada bir pasaport kontrolü yapacaklar. Tam bir kör bürokrasi.. Diğer bir komedi de limanda resim çekmenin yasak olması.. Sanırım Google earth den yada uydudan resim çekme teknolojilerinden haberleri yok henüz Rusların.. Bu askeri düzende tek güzel olan bayan rus askerlerdi. Gördüğümüz 2 askerden biri bayandı ve bir kaç tanesi gerçekten manken olabilecek kadar güzel bayanlardı. Tabii ki resimlerini çekemedik, zaten çok sinirlilerdi. Pasaport kontrolünde bize yardımcı olmak için yanımıza gelen rus rehberlerden birini hemen uzaklaştırdılar. Kesinlikle kuralların dışına çıkmıyorlar..

Limandan ayrılış..

Resminin çekilmesi kessinlikle yassah olan, rusların nükleer reaktörlü bir savaş gemisi..

north pole

Diğer bir saçmalıkta şu: ruslar güvenliğe bu kadar önem gösteriyorlar ama askeriyeye ait gemilerinde bilgisayarlarda windows işletim sistemi kullanıyorlar. Gördüm, gözlerime inanamadım.. Görevlilere sordum, windows un devlet gemilerinde kullanılmasını güvenli buluyormusunuz diye.. Hayır dediler..

Yoklama: Gemide ilk 2 gün yapılan bazı seminerlere katılmak zorunlu idi. Bu seminerler genellikle güvenlik, acil durumlarda yapılacaklar hakkında falandı.. İlk günkü ilk seminerde ekspedisyon lideri (baş rehber yani) JAN ile tanıştık. Adam müthiş biri. Altı dili anadili gibi biliyor, diğer dillerden de çat pat anlıyor. Neredeyse tura katılan herkese kendi dilinde bişiiler söyleyerek hitap etti. Alttaki videoyu boşu boşuna baştan sona seyretmeyin. Benim anons edildiğim yeri 1 dakika 42. saniye.. Adam bana direkt 'Benim eski dostum, merhaba!' diyerek hitap etti.. Tura toplam 25 ayrı ülkeden yolcuların katıldığını düşünürseniz, herkese kendi dilinde bir şeyler söylemenin pek te kolay olmadığını tahmin edersiniz..

Sonradan öğrendim ki, Jan almanmış ve en yakın dostu komşusu olan bir Türkmüş. Türkçeyi bu yüzden biliyormuş..

Bir önceki seferin seyir haritası: Üzeri camla kaplı bu haritaya her seferin gidiş dönüş rotası çiziliyor. Yolcular resepsiyonun önünde bulunan bu haritanın önünden geçerken, o gün nerede olduklarını harita üzerinde görebiliyorlar..

Yemek salonu: Bu gemide yiyecek içecek sınırsızdı.. Ana yemekler 3 yada 4 ayrı seçenek şeklinde çıkıyordu. Bu yemekleri de şöyle ayarlıyorlardı: Ocean (deniz ürünü), Explorer (et yemeği), Arctic (sebze yemeği).. Bazen bunlara ek olarak bir yemek seçeneği daha oluyordu.. ki hepsi birbirinden lezzetliydi.. Tatlılar ise ayrı bir hikaye idi. Bazı ufak ama farkettiğinizde çok hoşunuza giden ayrıntılar vardı. Örneğin bir gün tatlı, çok değişik şekilli bir tabakta getirildi. Tur boyunca bir daha o tabakta tatlı yemedik; yani sadece o günkü tatlıyı sunmak için özel bir tabakları vardı. Belki ufak ama çok şık bir ayrıntı bu bence. Yemekler dışında bar geceyarısına kadar açıktı. Dinlenme salonu ve kütüphanede sürekli taze poğaça, çay ve kahve bulunuyordu. Neredeyse 2 günde bir kokteyl veriliyordu. Her fırsatta kokteyl verilip şampanyalar, votkalar su gibi içildi. Franz-joseph adalarına geldik kokteyli, 85. enleme ulaşma kokteyli, kutup noktasına varma kokteyli, kaptanla tanışma kokteyli vs.. vs..

Gemide tura katılanlar ve gemi mürettebatı dışında kuzey kutbu konusunda uzman kişiler de bulunuyordu. Örneğin jeofizik uzmanı (Susan Curie), jeolog ve buzul uzmanı, profesyonel fotoğrafçı (James Cresswell), bir ornitolog (kuş bilimi uzmanı) ve deniz biyoloğu (Dmitri Banin), fizyoterapist-masör (Sabine Komossa), profesyonel fotoğrafçılar ve 2 ressam. Bu uzmanlar, seyahat boyunca yeri geldikçe bize konuları dahilinde seminerler verdiler...

Tüm tur çalışanları inanılmaz derecede çalışkanlar. Şimdiye kadar işini az da olsa isteksizce yapan birine rastlamadım. Onu bunu bir yana koyun, hiç bir çalışan "benim görevim şudur, onun dışında şunu şunu yapmam" demiyor. Kesinlikle yardım istediğiniz konu ne ise yardımcı oluyorlar. Herkes her işe koşuyor. Tüm çalışanlar kaliteyi ve memnuniyetinizi mümkün olduğunca yüksek tutmak için çaba gösteriyor ve size bunu hissettiriyor.

Her konu ince ince düşünülmüş ve geçen 11 senenin verdiği tecrübe ile herşey mükemmel planlanmış. Her akşam, biz yemekteyken kapımıza ertesi günün planı bırakılıyor. Odalar günde 2 kez temizleniyor. Her toplantı anons edilerek duyuruluyor ve bu toplantıların katılmamız şart olanlarında yoklama yapılarak herkesin katılıp katılmadığı kontrol ediliyor.

En iyi 'malları' kaçırmayayım diye gemideki hediyelik eşya dükkanına koşacaktım ki bugün kapalı olduğunu, yarın açılacağını öğrendim...

Aslında en çok merak edilen konulardan biri, kamaraların nasıl olduğu.. Tur rehberlerinin de bahsettiği gibi, kamaralarda lüks aramak doğru olmaz, çünkü bu bir yolcu gemisi değil. Nükleer reaktörlü, devlete ait bir keşif, bir buzkıran gemisi. Kaldığımız kamaralar da aslında gemi subaylarının kamaraları. Turdan önce firma yetkilileri kamaralarda bazı değişiklikler yapıp mümkün olduğunca konfor seviyesini artırmaya çalışıyorlar. Ayrıca odalar günde 2 kez mutlaka temizleniyor. Bana sorarsanız bu gezi için konfor seviyesi fazlasıyla yeterliydi. Odaya ilk girdiğimde neyle karşılaştığımı aşağıdaki videoda görebilirsiniz. Firma tarafından bize hediye edilen kırmızı parkalar yataklara bırakılmıştı.

Gemide çok enteresan bir özellik vardı. Tüm odalardaki saatler tek bir merkezden otomatik olarak ayarlanabiliyordu. İlk günkü seminerde, gemide 2 ayrı saat sistemi kullanılacağı, bizim de saatlerimizi buna göre düzeltemiz gerektiği söylendi. Tüm tur yolcuları 'passangers time' a tabii iken, mürettebat 'crew time' a tabii idi. Bu iki saat arasında 2 saat var. Yani yolcular için saat sabah 8 iken mürettebat için o an saat 10 oluyor. Bu sistemin, hizmet kalitesini artırdığını düşünüyorlar. İlk gün seminerden sonra odalardaki saatler kendi kendilerine (aslında kaptan köşkünden) 2 saat ileri alındı. Yüzlerce odadaki saatler böylece otomatik olarak ayarlanıyor. Saatin kendi kendine 2 saat ileri gitmesi açıkcası ürpertici bir şey.

north pole